hind bint utbe

bu saatte hala sözlükte olan ve bir şeyler okumak isteyen arkadaşlara bir küçük hediyem olsun bu entry. rivayetere göre mekke'nin aristokrat ailelerindendir. anne tarafından hz. muhammed ile aynı soya dayanır. ebu süfyan'ın karısı ve her şeyin karmakarışık olmasının başlangıcı olan suriye valisi ve daha sonra emevi halifesi muaviye'nin annesidir. ebu süfyan ile birlikte şiddetle islama cephe almış ve rivayetlere göre mekke'nin fethedildiği gün müslüman olmuştur. gece gece sıkıntıdan kitaplığımı karıştırırken özellikle altını çizdiğim bir anlatıya denk geldim. ilk okuduğumda nasıl şok olduysam yine aynı etkiyi tekrardan hissettim. inanılması güç ama gerçek bir vahşetin anlatısı... --- spoiler --- onlar kana susamış kadınlardı. onların neler yapabileceğine kuşku duyanlar olsa bile, mekke'de muhammed'e karşı çıkan adamın karısı hind hala unutulmuyordu. kadının babası ilk mekke medine savaşında ölmüştü ve kadın onu hz muhammed'in amcası hamza'nın öldürdüğünü biliyordu. bu nedenle, mekkeliler daha sonra tekrar medine'ye savaş açınca askerlerin önüne geçen hind hz muhammed'in askerleriyle alay etti, meydan okudu onlara; intikam için yanan kadın hamza'nın başına ödül koydu, savaşın sonunda muharebe meydanına girdi ve ölen askerlerin arasında onu aradı. hint sonunda aradığı adamı buldu ve öyle bir zafer çığlığı attı ki, duyanlar yıllar sonra bile onu hatırladılar ve kanlarının donduğunu hissettiler. kadın hamza'nın cesedinin yanında durdu, kamasını iki eliyle kavrayııp onun göğsünü açtı ve kalbini değil daha büyük bir organını, karaciğerini söküp çıkardı. zafer çığlıkları atarak ciğeri havaya kaldırdı. sonra herkesin gözleri önünde onu ağzına götürüp dişleri ile parçaladı, parçaları yere attı ve çiğneyip, toprakta ezdi onları. gözleri intikam ateşiyle parlayan, ağzından akan kanlar çenesinden sızan ve elleri kolları kan içinde kalan kadının o görüntüsünü kim unutabilirdi? o kadar unutulmaz bir görüntüydü ki o, daha sonra kadının oğluna yarı alay eder gibi, yarı da hayranlık duyarak "ciğer yiyicinin oğlu" adını taktılar. ama bunu hiç bir zaman yüzüne karşı söyleyemediler tabii. çünkü kadının oğlu, daha sonra suriye'nin güçlü valisi olan muaviye idi. annesi gibi o da kendisiyle oyun oynanacak bir insan değildi. (lesley hazleton, peygamberden sonra, syf. 120-121) --- spoiler --- (bkz: peygamberden sonra) (bkz: lesley hazleton) elimize sahihtir diye verilen sünni islam teolojisi literatürünün nasıl bir kırılmadan sonra derlendiği hakkında ciddi çıkarımlar sağlayacak bir kitaptır ayrıca.

bedir savaşı sonunda babası utbe, amcası şeybe ve erkek kardeşi velid'i kaybettikten sonra akli dengesini yitirip sadece alacağı intikam için yaşayan, özellikle babasını katleden hz. hamza'ya karşı büyük bir nefret besleyen, o'nu öldürsün diye ok ve mızrak atmada usta siyahi köle ebû harb'a, bir diğer adıyla hz. vahşi'ye özgürlüğüyle birlikte küçük bir servet vaat eden, uhud savaşı sırasında bir kayanın arkasına pusu kurarak tek atışta hamza radıyallahu anh'ı şehit eden vahşi'nin yanına koşup kendisine "şimdi de hamza'nın kalbini sök" emrini veren, vücuttan çıkarılan kalbi oracıkta kanlı kanlı, çiğ çiğ yiyen ve bundan müthiş zevk alan psikopat bir kadın.

tiyatroda canlandırdığım bir karakterdi :d allahım ya verdikleri role bak.. bir de şey demişti hoca: “aklıma ilk sen geldin, en iyi sen yaparsın bu işi.” eyv hocam eyv.. t: hz.hamza’yı öldürmesi için vahşi’ye tüm takılarını vadeden ve hz.hamza’nın ciğerini çiğneyen kadın. sonra müslüman oldu diye hatırlıyorum, yani ben oyunda sonlara doğru pişman oluyordum sanki.. evet, evet öyle. ayrıca ebu süfyan’ın eşi.